Tarczyca zazwyczaj nie boli i zwykle długo nie daje o sobie znać, ale skutki zaburzeń w pracy tego gruczołu mają wpływ na cały organizm. Chorób tarczycy czyli nadczynności, niedoczynności (choroby Gravesa-Basedowa i Hashimoto nie należy lekceważyć. Zaburzenia jej pracy stają się obecnie plagą. Dawniej choroby tarczycy dotykały osób powyżej 45 roku życia, dzisiaj granica tego wieku znacznie się obniżyła i sięga nawet osób po 20 roku życia. Zwiększyła się także liczba chorych. Z reguły są to kobiety, choć zdarzają się i mężczyźni. Co może być tego przyczyną i jak sobie z tym radzić?
Objawy
Niedoczynność tarczycy jest zaburzeniem, w którym tarczyca produkuje za mało hormonów w stosunku do potrzeb organizmu. Objawy niedoczynności tarczycy mogą mieć różne nasilenie, od łagodnego do bardzo ciężkiego. Osoby z łagodną niedoczynnością tarczycy mogą nie zaobserwować u siebie żadnych objawów, lecz jeśli problem nie zostanie wykryty i leczony, choroba może podstępnie się rozwijać. Do podstawowych objawów zaliczyć możemy uczucie ciągłego zimna, zmęczenie i senność, zaburzenia pamięci, przyrost masy ciała, depresje, suchość skóry, niepłodność oraz sztywność stawów z rana. U pacjentów z Hashimoto często występuje refluks, anemia, przepuszczalne jelito, alergie pokarmowe oraz kontaktowe na metale, choroby błon śluzowych jamy ustnej i hipoglikemia, jako dodatek do typowych objawów niedoczynności tarczycy, takich jak przyrost wagi, nietolerancja zimna, utrata włosów, zmęczenie i zaparcia. Organizm zostaje uwikłany w błędne koło immunologicznego przeciążenia, niewydolności nadnerczy, dysbiozy przewodu pokarmowego, upośledzonego trawienia i nieprawidłowości w wydzielaniu hormonów. Błędne koło destrukcji będzie kontynuowane dopóki nie zostanie nagle przerwane.
Diagnoza to klucz do sukcesu
Czy medycyna akademicka to obecnie jedyny i właściwy sposób leczenia, z którym nikt nie ma prawa dyskutować? Gdyby wyjść poza tą optykę, okazuje się, że tradycyjne metody lecznicze sięgają dużo dalej i głębiej, a łączy je jedna, wspólna cecha – holistyczne podejście do pacjenta, wyjście poza schemat leczenia objawowego i szukanie siły leczniczej w naturze. Poniżej przedstawiamy podstawowe informacje na temat jednej z najskuteczniejszych form diagnozowania i usuwania przyczyn chorób tarczycy przy zastosowaniu biorezonansu w ramach zaawansowanej diagnostyki i terapii KTT.
“Niewłaściwa” diagnoza jest powszechna w klasycznym systemie ochrony zdrowia, szczególnie jeśli chodzi o niedoczynność tarczycy. Jeśli pojawisz się u endokrynologa z objawami niedoczynności tarczycy, to po wykonaniu badań hormonalnych i wyczytaniu nieprawidłowości przepisze Ci hormony bez jakiegoś specjalnego badania przyczyny twoich objawów. Inaczej sprawa wygląda w podejściu naturalnym – holistycznym. Pod uwagę brany jest cały organizm. Zgodnie z metodyką praw 5 elementów medycyny chińskiej wykonujemy kompleksową diagnostykę organizmu gdyż każda choroba ma swoją przyczynę i podłoże, a bez możliwości jej poznania walczymy jedynie z łagodzeniem objawów chorobowych. Test obciążeń organizmu KTT pozwala dokładnie określić stan hormonów oraz organów organizmu oraz rodzaj obciążenia organizmu np. toksynami, szczepionkami, metalami ciężkimi, alergiami, bakteriami, wirusami, pasożytami czy też grzybami. W ten sposób, poznając stan organizmu oraz jego obciążenia jesteśmy w stanie rozpocząć skuteczną walkę z uciążliwymi skutkami przyczyn choroby.
Wśród głównych obciążeń KTT jakie diagnozujemy w chorobach tarczycy odnajdujemy metale ciężkie, które mają wyraźnie drażniące działanie na tarczycę. Kolejną rzeczą są ukryte alergie pokarmowe na gluten, mleko i lektynę. Na niedoczynność tarczycy wpływają także infekcje bakteryjne (helicobacter pylori), pasożytnicze (pierwotniaki), wirusowe oaz zaburzenia podwzgórza, jako gruczołu nadrzędnego, który z kolei jest podatny na negatywny wpływ pól elektromagnetycznych (na przykład telefonii komórkowej czy sieci Wi-Fi ) jak i związków toksycznych zarówno tych dodawanych do jedzenia jak i znajdujących się w opryskach roślin.
Chociaż nie możemy zmienić naszych genów, to jesteśmy w stanie wpłynąć na przebieg procesu autoimmunologicznego poprzez wyeliminowanie czynników wyzwalających, a także wyleczenie przepuszczalnego jelita. Infekcje spełniają rolę czynnika wyzwalającego i implikują proces autoimmunologiczny. Dlatego też zidentyfikowanie i wyleczenie infekcji może prowadzić do kompletnej remisji choroby autoimmunologicznej. Dlatego tak ważna w chorobach tarczycy jest odpowiednia diagnostyka i wyłuskanie czynnika chorobotwórczego. Podobnie ma się sprawa z celiakią gdzie po odstawieniu glutenu wracamy do zdrowia.
Czynniki wyzwalające chorobę
Alergie pokarmowe – nietolerancja może być źródłową przyczyną choroby, albo też, jak to się często się zdarza, może być jednym z wielu czynników wyzwalających. Dlatego też zaleca się, aby każda osoba z chorobą autoimmunologiczną usunęła z diety i odczuliła zdiagnozowane alergeny. Badania pokazały, że alergia pokarmowa zwiększa przepuszczalność jelita u wszystkich, a nie tylko u osób z celiakią. Najczęściej nietolerancja laktozy i glutenu implikują powstanie wielu chorób autoimmunologicznych, między innymi: Hashimoto, Gravesa- Basedowa oraz reumatoidalne zapalenie stawów.
Cynk i selen (braki) – dla prawidłowej funkcji tarczycy konieczne jest dostarczanie kilku minerałów, których praktycznie nie ma już w naszym jedzeniu. Jednym z nich jest Cynk, a drugim, chyba ważniejszym, Selen. Braki selenu powodują to, że nie dochodzi do transformacji nieaktywnego hormonu T4 w aktywną formę T3. Nie można zatem oczekiwać, że bez tych substancji tarczyca będzie funkcjonować prawidłowo. Muszą o tym pamiętać zwłaszcza osoby obciążone genetycznie chorobami tarczycy. Cynk spełnia ważną rolę w odbudowie ściany przewodu pokarmowego. W sytuacjach stresowych organizm użyje go inne potrzeby, jak na przykład, produkcję hormonów nadnerczy. Cynk jest niezbędny do ochrony przed stresem oksydacyjnym i pomaga w odbudowie naszego DNA. Cynk jest szybko eliminowany z organizmu poprzez stres, alkohol, cukier, pigułki antykoncepcyjne i także intensywne kuracje farmakologiczne np. kortyzonem.
Pasożyty – przebywające w przewodzie pokarmowym przyczyniają się do ogromnego uszkodzenia jelita, powodują zwiększoną przepuszczalność i powstanie chorób autoimmunologicznych. Jeżeli powstanie choroby wiąże się z silnym stresem, to jest całkiem prawdopodobne, że doszło do zarażenia pasożytami, ponieważ stres obniża odporność i czyni nas bardziej podatnymi na pasożyty. Niefortunnie dla nas, sama dieta nie wystarczy. Osoby zarażone pasożytami mają nadwrażliwość na wiele pokarmów, a objawy nietolerancji utrzymują sie niezależnie od tego co jedzą. Na początku mogą się czuć lepiej po odstawieniu nietolerowanego pokarmu, ale poprawa trwa krótko, ponieważ powstają nietolerancje na pokarmy, które w tej chwili spożywają.
Infekcje grzybicze – infekcja Candidą może powodować zwiększoną przepuszczalność jelita i przyczyniać się do powstania choroby autoimmunologicznej i nietolerancji pokarmowych.
EBV – wirus Epsteina- Barr (EBV) jest to jednym z kilku poznanych czynników wyzwalających Hashimoto. Wirus może przebywać w organizmie w postaci latentnej (uśpionej), ale w sprzyjających warunkach może się reaktywować. Reaktywacja wirusa może indukować produkcję przeciwciał, które mogą zaatakować tarczycę i przyczynić się do zachorowania na Hashimoto.
Metale ciężkie – toksyny mają olbrzymi wpływ na nasze zdrowie. Istnieje wiele różnych toksyn jednak skupmy się na metalach toksycznych. Istnieją liczne metale toksyczne, ale to rtęć, kadm, aluminium, ołów, arsen i pallad są najbardziej niebezpiecznie. Nie wszystkie z tych metali toksycznych bezpośrednio wpływają na zdrowie tarczycy, ale to oczywiście nie znaczy, że nie będą miały negatywnego wpływu na ogólny stan zdrowia. Są dowody na istnienie związku pomiędzy ekspozycją na rtęć oraz podwyższonym poziomem przeciwciał tarczycowych . Niektóre źródła narażenia na rtęć to amalgamaty dentystyczne, ryby, szczepionki, obecnie wiele dzieci rodzi się z wysokim poziomem rtęci przekazywanym przez matki. Chociaż rtęć może potencjalnie wywołać reakcję autoimmunologiczną, organ najbardziej dotknięty tym metalem ciężkim to mózg. Aluminium także ma bezpośredni wpływ na zdrowie tarczycy. Ekspozycja na ten metal może wpływać na gruczoły przytarczyc i hamować uwalnianie hormonu przytarczyc.
Stres – niestety na jej nieprawidłowe funkcjonowanie ma wpływ ciągły stres i co za tym idzie równowaga hormonów za niego odpowiedzialnych. Stały nadmiar kortyzolu (zwanego hormonem stresu) spowalnia czynność tarczycy
Pora na działanie
Przy diagnozowaniu niedoczynności tarczycy medycyna konwencjonalna skupia się głównie na badaniu krwi i ocenie poziomu TSH. Niestety metoda ta bywa zawodna i często nie jest w stanie potwierdzić łagodnej lub umiarkowanej niedoczynności. Jeżeli więc odczuwasz zimno, masz obniżoną temperaturę ciała oraz spowolniony metabolizm lub problemy z alergią zgłoś się do specjalisty medycyny holistycznej. Niezwykle skutecznym narzędziem w walce z tą chorobą staje się indywidualnie dopracowana przez Nas diagnostyka i terapia KTT. Dzięki wykorzystaniu wiedzy medycyny chińskiej prawa 5 elementów i zastosowaniu odpowiedniego wzorca drgań na punktach akupunkturowych dowiadujemy się jakie organy zostały osłabione i czy choroba jest w stanie ostrym czy chronicznym. Przy jednoczesnym zastosowaniu terapii drugiego modułu terapeutycznego zintegrowanego drugim kanałem wejściowym stało się możliwe zastosowanie informacji substancji stabilizujących takich jak np.:
- Ampułka eliminacji aflotoxin (wysoko toksyczny produkt metaboliczny pleśni, w wielu przypadkach bardziej niebezpieczny od samych pleśni, wywołuje i nasila osłabienie organizmu, za pomocą tej ampułki przyśpieszamy usuwanie toksyn grzyba z organizmu)
- Ampułka wzmocnienie obrony jelitowej (wspomaga układ odpornościowy sprzężony z jelitami zapobiegając tym samym ponownemu osłabieniu narządu)
- Ampułka aktywacja limfy – aktywacja blokad przepływu limfy dzięki czemu toksyny mogą być sprawniej eliminowane z organizmu
- Ampułka przeciw pasożytnicza – wspiera organizm w walce z obciążeniem pasożytniczym
Opis klasyczny choroby
Tarczyca (łac. glandula thyroidea) – nieparzysty gruczoł wydzielania wewnętrznego występujący u kręgowców. Swoim kształtem łudząco przypomina motyla. Wytwarza hormony trójjodotyroninę (T3), tyroksynę (T4) i kalcytoninę, wpływając na metabolizm i gospodarkę wapniowo-fosforową organizmu. Tarczyca jest umiejscowiona w przednio-dolnej części szyi. Zbudowana jest z dwóch płatów bocznych połączonych wąską cieśnią (węziną). Czasami występuje także trzeci płat – piramidowy. Hormony tarczycy posiadają liczne funkcje i są niezbędne dla organizmu. Z jodu i aminokwasów tarczyca wytwarza trójjodotyroninę, tyroksynę i kalcytoninę. Hormony te w miarę zapotrzebowania są wydzielane do organizmu. Niedoczynność tarczycy to stan, w którym gruczoł ten wydziela zbyt małą ilość hormonów w stosunku do zapotrzebowania organizmu. Produkowane przez tarczycę trijodotyronina (T3) i tyroksyna (T4) regulują funkcje większości tkanek organizmu, wpływają na metabolizm i termogenezę. Czynność tarczycy regulowana jest przez przysadkę mózgową, która wydziela hormon tyreotropowy (TSH), pobudzający ją do produkcji hormonów. Jedną z najczęstszych przyczyn niedoczynności tarczycy jest choroba Hashimoto, czyli przewlekłe, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. Jej istotą jest nieprawidłowe pobudzanie układu immunologicznego, w wyniku czego dochodzi do powstania przeciwciał, powodujących przewlekłe zapalenie, doprowadzające stopniowo do zniszczenia gruczołu. Pod wpływem stresów lub niskiej temperatury przysadka zwiększa wydzielanie TSH. Poziom TSH pozwala ocenić działanie tarczycy. Jeśli jego poziom spada do wartości mniejszej niż 0,1mj/1 można podejrzewać nadczynność tarczycy. Jeśli zawartość TSH we krwi przewyższa 4,2mj/1 mówi się o niedoczynności tarczycy. Wartość hormonu jest również uzależniona od wieku i niekoniecznie musi być leczona.