Dna moczanowa – dyskomfort i ból

Dna moczanowa – dyskomfort i ból

Jeśli budzi cię z głębokiego snu rozdzierający ból stawów w dużym palcu, możesz doświadczać jednego z kilku objawów dny moczanowej.  Ostatnie badania, sprzed 10 lat, wykazały, że częstość występowania dny moczanowej podwoiła się w ciągu 20 lat. Wielu wierzy, że ten dramatyczny wzrost wynika z nieodpowiedniej diety, otyłości i braku ruchu, choć uważa się, że również genetyka odgrywa ważną rolę. Zbyt duże stężenie kwasu moczowego w organizmie może również powodować kamicę nerkową, a w cięższych przypadkach prowadzić do niewydolności nerek z powodu blokady spowodowanej przez kryształy kwasu moczowego. Ponadto, jeśli pierwotna przyczyna dny moczanowej nie zostanie rozwiązana, może pojawić się większe ryzyko zachorowania na niektóre rodzaje nowotworów i choroby serca. Statystycznie, mężczyźni są znacznie bardziej narażeni na to schorzenie niż kobiety. Jednak coraz częściej występuje u kobiet, szczególnie po menopauzie.

Co to jest dna moczanowa?

Dna jest stanem bolesnym, uważanym za złożoną formę zapalenia stawów, który powstaje, gdy w organizmie powstaje zbyt dużo kwasu moczowego. Wysokie poziomy kwasu moczowego powodują powstawanie kryształów w stawach, powodując intensywny ból i stan zapalny. Ciało produkuje kwas moczowy, ponieważ rozkłada purynę, która jest powszechnie spotykana w mięsie, owocach morza, roślinach strączkowych, alkoholu, fruktozie, drożdżach i niektórych warzywach. Kiedy ciało funkcjonuje optymalnie, kwas moczowy rozpuszcza się w krwiobiegu, a następnie przechodzi przez nerki i do moczu, gdzie jest uwalniany. Jednakże, jeśli masz zbyt dużo kwasu moczowego lub nerki nie nadążają, kwas gromadzi się i tworzy podobne do igieł kryształy w stawie powodującym intensywny ból. Bez odpowiedniego leczenia i zmian w diecie, ataki dny będą nawracać, a generalnie staną się częstsze, bardziej bolesne i trwać dłużej niż pierwszy atak. Oprócz bólu i dyskomfortu, możesz być narażony na większe ryzyko rozwoju innych chorób, w tym ataków serca i raka, przy czym rak prostaty jest szczególnie ważny dla mężczyzn. Konieczne jest znalezienie odpowiedniego leczenia dla tego schorzenia.

Objawy dny moczanowej

Jak wspomniano powyżej, pierwszym objawem objawów dny moczanowej może być nagłe wystąpienie silnego bólu w jednym z dużych palców u nóg lub innych stawów. W rzeczywistości ten pierwszy atak często pojawia się w nocy i powoduje wystarczająco dużo bólu i dyskomfortu, aby cię obudzić. Wiele osób doświadcza bólu tak ciężkiego, że nawet leżenie pod prześcieradłem może stać się nie do zniesienia. Dla niektórych ból może ustąpić samoistnie w ciągu tygodnia lub 10 dni, ale może się powtórzyć w ciągu następnych tygodni lub miesięcy. W przypadku innych osób ból może trwać przez dłuższy czas lub nieznacznie spadać i płynąć przez tygodnie lub miesiące. Zazwyczaj ból ustępuje w ciągu pierwszych 12 do 24 godzin po ataku; jednak może się to różnić w zależności od diety i innych czynników. Oprócz silnego bólu w dużym palcu, inne częste objawy dny moczanowej obejmują:

  • Silny ból stawów, w tym stóp, kostek, kolan, bioder, nadgarstków, dłoni, palców i pleców, gdzie nawet ciężar prześcieradła lub ubrania jest nie do zniesienia.
  • Zauważalne przebarwienia w stawach; mogą stać się głęboko czerwone lub nawet fioletowe na początku i zmienić kolor podczas ataku.
  • Stawy spuchnięte, sztywne i gorące w dotyku.
  • Gorączka, dreszcze
  • Stawy, które są w stanie zapalnym i tkankowe połączone z ograniczoną mobilnością.
  • Przewlekły dyskomfort, ponieważ ból stawów i stan zapalny mogą utrzymywać się przez kilka dni lub tygodni.
  • Twarde grudki lub guzy w stawach.

Dodatkowe ataki mogą trwać dłużej, wpływać na więcej stawów i być bardziej bolesne. W nawracających atakach, guzy tuż pod skórą mogą pojawić się na dłoniach, stopach, łokciach, kolanach lub przy uchu zewnętrznym. W rzeczywistości te grudki są niezwykle bolesne, prowadząc do zniszczenia stawu i deformacji. Po wystąpieniu objawów dny moczowej lekarz przeprowadzi badanie fizykalne i może zlecić wykonanie testów płynności, badań krwi i badań obrazowych w celu potwierdzenia rozpoznania dny moczanowej. Ponieważ dna nie jest uleczalna, konwencjonalne terapie koncentrują się na łagodzeniu bólu i dyskomfortu związanego z chorobą. Lekarze mogą również przepisać pewne leki, aby odeprzeć przyszłe ataki, jednocześnie zmniejszając ryzyko wystąpienia dodatkowych powikłań, w tym chronicznej dny moczanowej i kamieni nerkowych. Warto skorzystać z medycyny niekonwencjonalnej, wykonując diagnostykę biorezonansem ( testy alergiczne, testy KTT, terapie wspomagające pracę nerek, likwidujące obrzęk, odkwaszające organizm itp. )

Naturalne sposoby

Uważa się, że dna jest spowodowana, przynajmniej częściowo, przez niektóre pokarmy, zmiana diety może pomóc zmniejszyć objawy dny moczanowej i zapobiec przyszłym atakom. Naukowcy odkryli, że spożywanie wiśni przez co najmniej 2 dni może zmniejszyć nawracające napady dny o 35 procent. Wiadomo, że owoce te zmniejszają stan zapalny i sprzyjają utracie wagi; picie niesłodzonego soku z wiśni podczas wystąpienia dny może zapewnić ulgę. Bogaty w antyoksydanty ekstrakt z nasion selera pomaga obniżyć poziom kwasu moczowego w organizmie. Kup wysokiej jakości suplement lub pij sok z selera przez cały dzień. Pij kawę, okazało się, że zarówno kawa regularna jak i bezkofeinowa obniżają poziom kwasu moczowego w organizmie. Chociaż naukowcy nie byli w stanie określić, jak to działa, liczne badania wskazują, że może to pomóc. W wielu badaniach wykazano, że wyższe spożycie witaminy C znacznie obniża poziom kwasu moczowego. Spożywaj produkty bogate w witaminę C. Kurkuma jest jednym z najskuteczniejszych dostępnych środków przeciwzapalnych,  może pomóc złagodzić stan zapalny i ból związany z dną. W wielu badaniach wykazano moc czynną kurkumy (kurkumina) w zwalczaniu stanu zapalnego. Wybierz suplement z piperyną (czarny pieprz), aby poprawić wchłanianie kurkumy.

  • Dna jest niezwykle bolesnym stanem, który pojawia się szybko i bez ostrzeżenia.
  • Najczęściej występuje u mężczyzn; jednak wskaźniki dny moczanowej rosną wykładniczo w wielu grupach demograficznych.
  • Poprawienie diety i usuwanie pokarmów bogatych w purynę może pomóc w powstrzymaniu nawrotów.
  • Nie leczona, dna może rozwinąć się w przewlekłą dnawicę, poważny stan, który może spowodować stwardnienie w górnej części i trwałe zniekształcenie w dotkniętych stawach.
  • Osoby z dną są narażone na zwiększone ryzyko niektórych typów nowotworów, chorób serca i nerek.
  • Regularne ćwiczenia mogą pomóc w szybszym wypłukiwaniu kwasu moczowego z układu.
  • Większe spożycie witaminy C wiąże się z niższym ogólnym ryzykiem rozwoju dny moczanowej.
  • Utrzymanie nawodnienia jest kluczowe; odwodnienie może spowodować atak.

źródło: https://draxe.com/gout-symptoms/

Choroba Leśniowskiego Crohna

Choroba Leśniowskiego Crohna uważana jest przez medycynę akademicką za przewlekłą i nieuleczalną chorobę jelit o nieznanym podłożu. Znane są jednak przypadki kiedy choroby te samoistnie ustępują. Są to generalnie choroby ludzi młodych, ale dotykają także osób w średnim wieku. Mogą mieć podłoże częściowo genetyczne, ale z pewnością geny nie są decydujące, a tylko zwiększają ryzyko zachorowania.

Według nomenklatury medycyny klasycznej to zapalna choroba jelita zaliczana do grupy nieswoistych zapaleń jelit. Przewlekły, nieswoisty proces zapalny ściany przewodu pokarmowego, o nieznanej etiologii. Zmiany chorobowe mogą dotyczyć każdego odcinka przewodu pokarmowego, lecz najczęściej lokalizują się w końcowej części jelita cienkiego oraz początkowej jelita grubego. Najwyższą zachorowalność odnotowuje się w rozwiniętych krajach Europy Zachodniej i Ameryki Północnej. Początek choroby często nie jest swoisty, zazwyczaj o powolnym przebiegu. Wśród głównych objawów mogących wskazywać na chorobę wymienia się:

  • przewlekłą biegunkę
  • bóle brzucha (często w prawym podbrzuszu)
  • osłabienie, gorączkę i utratę masy ciała – zarówno na skutek upośledzonego wchłaniania, jak i niedostatecznego odżywienia spowodowanego brakiem apetytu
  • krew w stolcu
  • zmiany w okolicy odbytowej
  • silne bóle kolkowe spowodowane nawracającą częściową niedrożnością jelita, wywołaną zwężeniem jego światła

Bardzo ważnym elementem leczenia jest odpowiednia dieta, uzależniona od stopnia nasilenia dolegliwości i okresu choroby (zaostrzenia lub remisji). Wiele osób obserwuje nasilenie dolegliwości po spożyciu produktów glutenowych, a zwłaszcza pszenicy. Chorzy na chorobę Leśniowskiego – Crohna cierpią na przewlekły stan zapalny, któremu towarzyszą wrzody i zwężenia, w związku z czym eliminacja produktów glutenowych z diety może przynieść poprawę.

Duża część przypadków chorobowych ma związek z obciążeniami organizmu, które potwierdzamy w diagnostyce KTT. Są to najczęściej obciążenia:

  • patogenne – pasożyty (przywry)
  • bakterie – najczęściej pierwotna przyczyna choroby (borrelia oraz koinfekcje) skutkujące pracą naszego układ immunologicznego w trybie autoagresji

Eliminacja choroby Crohna w podejściu holistycznym

Nasze ponad 20 letnie doświadczenie w terapii biorezonansowej potwierdza dobitnie, że po wyeliminowaniu i odczuleniu alergenów pokarmowych oraz stanów bakteryjnych i pasożytniczych można pokonać stan zapalny. Ważne jest więc przeprowadzenie wiarygodnych testów alergicznych i obciążeniowych KTT oraz wykluczenie obecności przywr, a także boreliozy, która jest ważnym etiologicznie czynnikiem chorób autoimmunologicznych w tym Choroby Leśniowskiego Crohna. Pasożyty i grzyby wytwarzają toksyczne substancje, które podrażniają śluzówkę jelita powodując stan zapalny. U chorych spotykamy także nietolerancje laktozy (cukru występującego w mleku i produktach mlecznych) oraz glutenu i pszenicy.

Diagnostyka KTT

Czy medycyna akademicka to obecnie jedyny i właściwy sposób leczenia, z którym nikt nie ma prawa dyskutować? Gdyby wyjść poza tą optykę, okazuje się, że tradycyjne metody lecznicze sięgają dużo dalej i głębiej, a łączy je jedna, wspólna cecha – holistyczne podejście do pacjenta, wyjście poza schemat leczenia objawowego i szukanie siły leczniczej w naturze. Poniżej przedstawiamy podstawowe informacje na temat jednej z najskuteczniejszych form diagnozowania i usuwania przyczyn “psioriasis” łuszczycy przy zastosowaniu biorezonansu w ramach zaawansowanej diagnostyki i terapii KTT.

Niezwykle skutecznym narzędziem w walce z chorobą Leśniowskiego Crohna staje się indywidualnie dopracowana przez Nas diagnostyka i terapia KTT. Dzięki wykorzystaniu wiedzy medycyny chińskiej prawa 5 elementów i zastosowaniu odpowiedniego wzorca drgań na punktach akupunkturowych dowiadujemy się jakie organy zostały osłabione i czy choroba jest w stanie ostrym czy chronicznym. Przy jednoczesnym zastosowaniu terapii drugiego modułu terapeutycznego zintegrowanego drugim kanałem wejściowym stało się możliwe zastosowanie informacji substancji stabilizujących takich jak np.:

  • Ampułka eliminacji aflotoxin (wysoko toksyczny produkt metaboliczny pleśni, w wielu przypadkach bardziej niebezpieczny od samych pleśni, wywołuje i nasila osłabienie organizmu, za pomocą tej ampułki przyśpieszamy usuwanie toksyn grzyba z organizmu)
  • Ampułka wzmocnienie obrony jelitowej (wspomaga układ odpornościowy sprzężony z jelitami zapobiegając tym samym ponownemu osłabieniu narządu)
  • Ampułka aktywacja limfy – aktywacja blokad przepływu limfy dzięki czemu toksyny mogą być sprawniej eliminowane z organizmu
  • Ampułka przeciw pasożytnicza – wspiera organizm w walce z obciążeniem pasożytniczym
  • Ampułka toksyn bakteryjnych – stymuluje eliminację toksyn bakteryjnych
  • Ampułka komórki – ochrona komórek przeciw toksynom bakterii
  • Ampułka bakteria killer – zapobiega wchłanianiu i rozprzestrzenianiu entero i endo toksyn w organizmie
  • Ampułka stop M – protein – zapobiega zajęciu jelit przez bakterie M-protein
  • Ampułka rozpadu krążenia toksyn – wspomaganie rozpadu krążących toksyn w organizmie
  • Ampułka nietolerancji pokarmowych – wspomaganie procesu odczulania centralnych alergenów pokarmowych

Źle się czujesz i od lat masz problem z chorobą? Przyjdź do poradni Alergikus i przekonaj się o skuteczności usuwania przyczyn większości chorób za pomocą diagnostyki i terapii KTT. Posiadamy ponad 20 letnie doświadczenie w usuwaniu alergii oraz przyczyn chorób z którymi medycyna komplementarna sobie nie radzi. Wykonaj diagnostykę obciążeniową lub  test alergiczny – warszawa i dowiedz się, co jest bezpośrednią przyczyną Twojej alergii. Zadzwoń i umów wizytę 509 844 448 lub 517 606 026.

Mykoplazma

Mykoplazma to bakterie związane ze wszystkim, od infekcji płuc po problemy z ciążą.  Mykoplazma to najmniejsze znane formy żywych drobnoustrojów obecnie identyfikowane przez naukowców. Dla wielu ludzi są częścią naturalnej populacji bakterii w gardle, płucach i drogach moczowo-płciowych. W większości przypadków ponad 200 różnych rodzajów mykoplazmy, które może żyć w twoim ciele, są całkowicie nieszkodliwe. Istnieje jednak pięć specyficznych form, które mogą powodować infekcje i poważne problemy zdrowotne ( test KTT):

  1. Mycoplasma pneumoniae

Bakterie te żyją w układzie oddechowym i mogą powodować infekcje płuc.

  1. Mycoplasma genitalium

Bakterie te żyją w okolicach dróg moczowych i genitaliów.

  1. Mycoplasma hominis

Bakterie te dotykają głównie kobiety i żyją w układzie rozrodczym kobiet i drogach moczowych.

  1. Ureaplasma urealyticum i Ureaplasma parvum

Bakterie te żyją w cewce moczowej mężczyzn i szyjce macicy lub pochwie kobiet.

Jakie są objawy mykoplazmy?

Większość ludzi nigdy nie zauważa obecności mykoplazmy w swoim organizmie. To naturalna część populacji bakterii w twoim ciele. W rzeczywistości istnieje 10 razy więcej bakterii i komórek mikroorganizmów w twoim ciele niż komórek ludzkich. Ale gdy kilka różnych form bakterii powoduje infekcję ( infekcje mogą mieć też podłoże alergiczne – test alergiczny biorezonans), skutki mogą być poważne. Specyficzne objawy przedmiotowe i podmiotowe różnią się w zależności od rodzaju zakażenia.

1. Mycoplasma pneumoniae

Ta potoczna nazwa, często określana również jako „chodzące zapalenie płuc”, Większość ludzi, którzy dostają tego typu infekcje bakteryjne, ma łagodną postać zapalenia płuc. Objawy obejmują zmęczenie, ból gardła, bóle głowy i przewlekły kaszel. W niektórych przypadkach może wystąpić wysypka mykoplazmy (czerwona wysypka przypominająca pokrzywkę).

2. Mycoplasma genitalium

Ta infekcja bakteryjna występuje, jeśli uprawiasz seks z kimś, kto jest już zainfekowany. Objawy różnią się w zależności od płci. Jeśli jesteś kobietą, możesz zauważyć wydzielinę (lub nawet krew) z pochwy lub bólu podczas seksu. Jeśli jesteś mężczyzną, zauważysz wydzielanie z penisa i / lub uczucie pieczenia lub kłucia, gdy idziesz do łazienki.

3. Mycoplasma hominis

Dla większości zdrowych ludzi bakterie te nigdy nie są zauważane i nie ma żadnych objawów. Oznaki tej infekcji bakteryjnej zwykle występują tylko w czasie ciąży i porodu, ponieważ bakterie mogą przenosić się na noworodka od matki, która je ma. Może powodować poronienia lub wczesne porody, a także gorączkę u noworodków.

4. Ureaplasma urealyticum i Ureaplasma parvum

Bakterie rozprzestrzeniają się podczas seksu.

Możesz złapać Mycoplasma pneumoniae (który powoduje infekcje płuc), jeśli jesteś narażony na kichanie, kaszel lub płyny doustne od kogoś, kto jest chory. W przypadku pozostałych czterech głównych rodzajów mykoplazmy głównym sposobem rozprzestrzeniania się jest kontakt seksualny. Dla większości ludzi bakterie te są nieszkodliwą, wiecznie obecną częścią ich codziennego życia. Jednak ryzyko związane z przekształceniem się w infekcję wzrasta, jeśli występują następujące czynniki ryzyka:

  • Jesteś starszą osobą w wieku 60 lat lub starszą. Starzenie się może zmniejszyć naturalną zdolność organizmu do przeciwstawiania się chorobom i infekcjom.

  • Masz osłabiony układ odpornościowy ( np. z powodu obciążenia patogenami) z powodu wcześniej istniejącego stanu zdrowia, takiego jak HIV, AID, cukrzyca lub rak.

  • Obecnie masz chorobę lub infekcję w pokrewnym obszarze. Na przykład, jeśli masz już chorobę płuc, możesz być bardziej podatny na zapalenie płuc wywołane przez Mycoplasma pneumoniae.

Czy mykoplazma jest przenoszona drogą płciową?

Tak, niektóre formy mykoplazmy są przenoszone poprzez aktywność seksualną. Jednak naukowcy muszą jeszcze ustalić, czy bakterie te można prawidłowo zaklasyfikować jako zakażenia przenoszone drogą płciową (STI). W wielu systemach klasyfikacji klasyczne choroby przenoszone drogą płciową, takie jak rzeżączka prowadzą do długotrwałego uszkodzenia narządów rozrodczych. Jak dotąd nie ma jasnych, rozstrzygających dowodów na to, że mykoplazma ma takie same długoterminowe skutki. Niezależnie od „oficjalnego” terminu, bakterie te mogą być nadal przenoszone drogą płciową. Na przykład w przypadku Mycoplasma genitalium lekarz może pobrać próbkę moczu, a w przypadku Mycoplasma hominis lekarz pobierze cewkę moczową lub pochwę. Ponieważ podstawowa przyczyna zakażenia mykoplazmą różni się w zależności od konkretnych zaangażowanych bakterii, naturalne leczenie i strategie profilaktyczne obracają się wokół poprawy naturalnej odporności organizmu na zakażenie (ponieważ większość zdrowych dorosłych nie ma problemów z zakażeniami mykoplazmą) i konkretnych strategii postępowania z objawami zlokalizowanej infekcji.

1. Zażywaj więcej snu

Kiedy śpisz, twoje ciało produkuje coś, co nazywa się cytokinami. Białka te chronią przed zakażeniami mykoplazmą. Dodatkowo, zwiększenie snu podnosi poziom przeciwciał zwalczających infekcje i białych krwinek, co również pomaga powstrzymać inwazje bakterii.

2. Stosuj zdrową dietę

Spożywanie zbyt dużej ilości cukru, picie zbyt dużej ilości kofeiny lub spożywanie zbyt dużej ilości tłustych pokarmów może zmniejszyć siłę układu odpornościowego i zwiększyć podatność na zakażenia mykoplazmą. Unikaj potraw, które działają na ciebie alergizująco ( test alergiczny) lub wykonaj odczulanie tych alergenów ( biorezonans). W przeciwieństwie do tego, kilka konkretnych pokarmów może pomóc zwiększyć twoją odporność, pomóc w zapobieganiu tym zakażeniom, a także poprawić wyniki wszelkich innych terapii, które możesz poddawać:

  • Owoce cytrusowe, które zawierają dużo witaminy C, aby zwiększyć produkcję białych krwinek

  • Brokuły, które są bogate w przeciwutleniacze

  • Czosnek, który zawiera wzmacniające układ odpornościowy związki siarki, takie jak allicyna

  • Jogurt, który zawiera probiotyki, które mogą pomóc przywrócić równowagę populacji bakterii w organizmie

3. Regularnie ćwicz

Przedłużone okresy intensywnych ćwiczeń mogą osłabić układ odpornościowy, ale utrzymanie umiarkowanego poziomu regularnej aktywności fizycznej wzmacnia odporność i pomaga zapobiegać zakażeniom bakteryjnym. Aby pomóc odzyskać zdrowie po infekcji mykoplazmą, celuj w 20–30 minut umiarkowanego wysiłku (pomyśl energiczny spacer lub powolny jogging) każdego dnia.

4. Zwiększenie zdrowia układu oddechowego

Jeśli zapadniesz na zapalenie płuc wywołane przez Mycoplasma pneumoniae, kombinacja zabiegów łagodzących może ułatwić oddychanie i zmniejszyć dyskomfort:

  • Oddychaj wilgotnym, ciepłym powietrzem. Pomaga to uspokoić drogi oddechowe, uspokoić ból gardła i poprawić czynność płuc. Warto zainstalować w domu i samochodzie urządzenie ION SYSTEM – jonizator oczyszczacz powietrza z filtrem.

  • Bądź uwodniony. Twoje płuca to 83 procent wody. Picie dużej ilości płynów pomaga płucom funkcjonować przy ich maksymalnej wydajności.

  • Rozważ stosowanie olejków eterycznych miejscowo, takich jak eukaliptus lub mięta pieprzowa, na klatkę piersiową i gardło. Pary mogą pomóc w otwarciu dróg oddechowych i zredukowaniu kaszlu i innych objawów zapalenia płuc.

5. Utrzymuj dobre zdrowie seksualne

Zdrowe praktyki seksualne mogą pomóc organizmowi szybciej odzyskać zdrowie po zakażeniu mykoplazmą w układzie moczowo- płciowym, takim jak Mycoplasma genitalium, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum i Ureaplasma parvum. Obejmuje to praktykowanie dobrej higieny; utrzymywanie otwartej komunikacji z partnerami na temat wszelkich dolegliwości lub problemów zdrowotnych, z jakimi mogą się spotkać przed rozpoczęciem aktywności seksualnej; i zawsze korzystam z ochrony

Zakażenia mykoplazmą są przenoszone przez ekspozycję na krople wody z kaszlu chorego, kichanie lub oddech lub kontakt seksualny z osobą, która ma bakterie. Twoje ciało może już mieć różne poziomy tych bakterii, które stają się problemem tylko wtedy, gdy stają się infekcją. Najlepsze sposoby zapobiegania tym zakażeniom są dwojakie. Po pierwsze, unikaj dodatkowej ekspozycji na bakterie. Obejmuje to unikanie osób chorych, regularne mycie rąk i stosowania ochrony podczas uprawiania seksu. Po drugie, ponieważ mykoplazma może już być obecna w twoim ciele, utrzymywać dobre zdrowie i silny układ odpornościowy, aby powstrzymać bakterie przed infekcją na pełną skalę. Ogranicz używki typu alkohol i palenie ( terapia antynikotynowa ). Sama infekcja mykoplazmą nie zawsze jest przyczyną pilnego alarmu. Nieleczona infekcja może się jednak rozprzestrzeniać i stać się poważniejsza, prowadząc do innych problemów zdrowotnych, a nawet posocznicy. Na przykład kobieta z nieleczonym Ureaplasma urealyticum może dać noworodkowi zapalenie płuc; nieleczona infekcja Mycoplasma hominis może powodować poronienia; i nieleczony Mycoplasma genitalium może prowadzić do choroby zapalnej narządów miednicy mniejszej.

https://draxe.com/mycoplasma/

Zespół jelita drażliwego a problem alergii

Zespół jelita nadwrażliwego (IBS – Irritabble Bowel Syndrome) to coraz powszechniejsza jednostka chorobowa, zaliczana do chorób czynnościowych jelit. Częstość ich występowania jest trudna do określenia, gdyż wiele osób mających charakterystyczne objawy nie zgłasza się do lekarza. Patogeneza tego rodzaju chorób w medycynie konwencjonalnej nie została ostatecznie wyjaśniona, jednak znaczenie w jej rozwoju przypisuje się wielu czynnikom, wśród których wymienia się czynniki środowiskowe, genetyczne, psychologiczne oraz fizyczne.

Choroby czynnościowe charakteryzują się występowaniem zmian w czynności tkanek lub narządów, bez towarzyszących zmian organicznych. Ich diagnostyka opiera się na analizie objawów zgłaszanych przez pacjenta oraz na wykluczeniu przyczyny organicznej ich występowania. Metody diagnostyczne dobiera się indywidualnie i zalicza się do nich m. in. badanie fizykalne, testy laboratoryjne, usg jamy brzusznej oraz kolonoskopię.

Jedną z chorób czynnościowych, występujących w ostatnich latach szczególnie często, jest zespół jelita nadwrażliwego.    Zaburzenie to jest najczęściej stwierdzaną chorobą czynnościową jelit i dotyka około 10 – 18% dorosłych, 1,5 – 2 razy częściej kobiety, a rozwija się przeważnie w 3 – 4 dekadzie życia. Rozpoznaje się je na podstawie Kryteriów Rzymskich III, które przedstawia poniższa tabela.

 

Kryteria diagnostyczne zespołu jelita nadwrażliwego
·       Nawracający ból jamy brzusznej lub dyskomfort, występujący przynajmniej 3 dni w miesiącu, przez 3 ostatnie miesiące.·       Towarzyszą mu co najmniej 2 objawy spośród:

– poprawa po defekacji,

– początek choroby związany jest ze zmianą rytmu wypróżnień,

– początek choroby związany jest ze zmianą konsystencji stolca.

·       Początek objawów co najmniej przed 6 miesiącami.

 

Poza objawami opisanymi powyżej, u pacjentów z tym zaburzeniem występują bardzo często wzdęcia brzucha, zmiany w wyglądzie stolca, nagłe parcie na stolec, wydalanie śluzu oraz uczucie niepełnego wypróżnienia. Wyróżnia się 3 postacie choroby – postać zaparciową, biegunkową i mieszaną.

Jedną z przyczyn występowania objawów charakterystycznych dla zespołu jelita nadwrażliwego (IBS) są nieprawidłowości w obrębie flory bakteryjnej jelit. Nieprawidłowości te najczęściej współistnieją z postacią zaparciową zespołu jelita nadwrażliwego i są skutkiem zmienionej fermentacji jelitowej. U osób z IBS zaobserwowano  zmniejszoną liczbę bakterii kwasu mlekowego, hamujących wzrost niekorzystnych szczepów bakteryjnych oraz wzrost ilości bakterii z rodziny Enterobacteriaceae.

Jak wskazuje Naturopata Jacek Wikarski u części pacjentów z rozpoznanym przez medycynę akademicką zespołem jelita drażliwego źródłem dolegliwości może być nieleczona alergia, dająca nader  często analogiczne objawy. Może świadczyć o tym fakt, że większość osób obserwuje nasilenie dolegliwości po określonych produktach spożywczych. Do produktów wzmagających objawy zalicza się mleko i jego przetwory oraz produkty zbożowe, zwłaszcza zawierające gluten. Badanie przeprowadzone przez dr. Mary C. Tobin wskazuje, że IBS występuje częściej u osób z sezonowym alergicznym nieżytem nosa oraz wypryskiem alergicznym. Niektóre badania pokazują, że alergia lub nietolerancja pokarmowa mogą zarówno współwystępować z zespołem jelita nadwrażliwego, jak i być przyczyną dolegliwości. Astma na tle alergicznym, katar alergiczny oraz egzema u niektórych osób z IBS współistnieją z biegunką i nieprawidłowym trawieniem. Alergia może ponadto nasilać objawy zespołu jelita nadwrażliwego. Amerykańscy naukowcy wykazali, że u pacjentów z IBS z towarzyszącą alergią, głównym problemem były biegunki, podczas gdy u osób bez alergii dominowały zaparcia. Inne badanie wykazało, że większość z badanych osób z IBS z dominującymi biegunkami obserwowała nasilenie dolegliwości po konkretnych produktach.

U niektórych chorych, za nasilenie dolegliwości odpowiada nietolerancja laktozy. (Sprawdź nietolerancję laktozy i wykonaj test KTT lub test alergiczny – dzięki naturalnej metodzie wygaszania czyli odczulania będziesz w stanie walczyć z przyczyną choroby >>>). Laktoza, inaczej cukier mleczny, to związek chemiczny zaliczany do grupy węglowodanów, zbudowany z glukozy i galaktozy, występujący jedynie w mleku ssaków. W rąbku szczoteczkowym jelita cienkiego laktoza zostaje rozkładana przez laktazę na cukry proste – glukozę i galaktozę, które następnie ulegają wchłonięciu do krwioobiegu. Najwyższą aktywność laktazy stwierdza się u noworodków i niemowląt w okresie karmienia piersią, a wraz z wiekiem ulega ona stopniowemu zmniejszeniu. Nietolerancja laktozy daje niespecyficzne objawy, które naśladują wiele chorób organicznych i czynnościowych, a podobieństwo symptomów tego zaburzenia jest widoczne zwłaszcza w odniesieniu do zespołu jelita nadwrażliwego. Dodatkowo w obydwóch stanach chorobowych nie stwierdza się nieprawidłowości morfologicznych w obrębie przewodu pokarmowego. Niektóre badania pokazują, że ograniczenie laktozy przez pacjentów z IBS zmniejsza nasilenie objawów chorobowych u 40 – 85% z nich. Może to wynikać zarówno z samego ograniczenia spożycia laktozy jak i eliminacji innych składników obecnych w nabiale, powodujących objawy jelitowe (np. tłuszcz). Podobne objawy może powodować także kazeina, czyli białko obecne w mleku. Kazeina jest najważniejszym białkiem mleka, spośród których stanowi ok. 75%, a w mleku krowim występuje w ilości ok. 2,5%. Ze względu na obecny w niej fosfor zaliczana jest do fosfoprotein. W głównej mierze służy jako materiał budulcowy do syntezy białek osocza krwi oraz hemoglobiny.

U niektórych osób, do poprawy stanu zdrowia prowadzi eliminacja z diety pszenicy, co może wskazywać na powiązanie alergii na to zboże z IBS. Pszenica jest jednym z najstarszych zbóż uprawianych przez człowieka, jednak w przeciągu ostatnich kilkudziesięciu lat uległa dużej przemianie na skutek intensyfikacji rolnictwa. Jej produkcja stała się bardziej wydajna, ale jednocześnie, wyniku przemian biotechnologicznych zmieniła się także jej budowa, m. in. pojawiły się nowe białka o silnie alergizującym działaniu. Najbardziej alergizującym białkiem jest gliadyna, czyli składnik glutenu pszennego, mogący uszkadzać błonę śluzową jelita cienkiego, a tym samym zwiększać jej przepuszczalność i zmniejszać wchłanianie składników odżywczych oraz inicjować powstawanie stanów zapalnych. W wyniku tych zaburzeń substancje pokarmowe przedostają się do krwi, co może skutkować nieprawidłową odpowiedzią immunologiczną. Z kolei gluten to mieszanina białek roślinnych – gluteniny i gliadyny, występująca w niektórych ziarnach zbóż, takich jak pszenica, żyto i jęczmień. Nadaje produktom które go zawierają lepkość, sprężystość i plastyczność, w związku z czym jest powszechnie używany w przetwórstwie żywności, zwłaszcza w przemyśle piekarniczym. Jest także nośnikiem smaków i aromatów, emulgatorem i stabilizatorem, przez co wchodzi w skład wielu produktów spożywczych, nawet tych nie zawierających bezpośrednio zbóż glutenowych. Wiele osób ze zdiagnozowanym zespołem jelita nadwrażliwego, po wyeliminowaniu z diety zbóż glutenowych, a zwłaszcza pszenicy, czuje znaczną poprawę stanu zdrowia.

Wiele osób nie utożsamia objawów ze strony przewodu pokarmowego z alergią i doświadczając ich, nie podejmuje diagnostyki w tym zakresie. Wykonanie testów alergicznych może pomóc wykazać składniki żywności, na które organizm reaguje nieprawidłowo, a ich wyeliminowanie z diety może przyczynić się do usunięcia objawów zespołu jelita nadwrażliwego, a tym samym poprawy komfortu życia. Więcej na temat testów alergicznych >>>

AS

Konserwanty a Alergie

Producenci żywności dokładają wszelkich starań, aby ich produkty wyglądały jak najlepiej i zachowywały trwałość przez długi czas. Często jest to możliwe jedynie dzięki dodatkowi wielu substancji, które pozytywnie wpływają na cechy organoleptyczne produktu, ale jednocześnie mogą działać szkodliwie na organizm człowieka. Konserwanty są coraz powszechniej obecne w żywności, a jedynym sposobem aby ustrzec się przed ich spożyciem jest wnikliwe czytanie etykiet.

Konserwanty to związki chemiczne lub ich mieszaniny, powodujące przedłużenie trwałości produktów spożywczych i przemysłowych, umożliwiające ich dłuższe przechowywanie. Ponadto poprawiają wygląd zewnętrzny produktu, niekiedy także jego walory smakowe. Ich zadaniem jest zapobieganie rozwojowi bakterii, grzybów i wirusów, mogących zagrażać zdrowiu człowieka. Do zwalczania organizmów szkodliwych lub niepożądanych powszechnie stosuje się także pestycydy, wśród których popularne są szczególnie grzybobójcze fungicydy, chwastobójcze herbicydy i bakteriobójcze bakteriocydy. Substancje konserwujące są także powszechnie stosowane w kosmetykach, w których ich główną rolą jest zwiększenie trwałości produktu. Za idealny konserwant uważa się związek który hamuje rozwój bakterii, drożdży i pleśni, jest nietoksyczny dla człowieka i łatwo ulega metabolizmowi, nie odkłada się w tkance tłuszczowej, jest rozpuszczalny w wodzie i obojętny chemicznie wobec innych składników żywności, nie ulega przemianie podczas przechowywania produktu, nie posiada smaku, zapachu i barwy, a także jest tani. Szerokie rozpowszechnienie konserwantów i środków ochrony roślin zabezpiecza produkty przed rozwojem patogenów, ale jednocześnie może negatywnie oddziaływać na zdrowie człowieka, wywołując m. in objawy alergiczne.

Substancje konserwujące używane do utrwalania żywności są zaliczane do substancji dodatkowych i oznaczane symbolem E 200 – 299. Wśród najczęściej stosowanych wymienia się azotany i azotyny, kwas benzoesowy, propionowy, mrówkowy i sorbowy, a także związki siarki.

  • Kwas benzoesowy (E210) jest powszechnie używany do produkcji ciast i wyrobów cukierniczych, przetworów rybnych i mięsnych (np. konserw) oraz owocowych (np. dżemów), owoców kandyzowanych, sałatek, majonezów, napojów gazowanych oraz gotowych zup. W niektórych produktach występuje naturalnie (m. in. w żurawinie, grzybach i cynamonie), a przemysłowo najczęściej otrzymuje się go z toluenu. Jest stosowany przeciwko drożdżom i bakteriom, w środowisku kwaśnym (nie są skuteczne w produktach z pH powyżej 5).
  • Do peklowania mięsa często używane są azotany, które zapobiegają rozwojowi wielu zatruć, m. in jadem kiełbasianym. Są dobrze rozpuszczalne w wodzie i mają silne właściwości przeciwutleniające. W organizmie ulegają przemianie do azotynów, szkodliwie działających na organizm. Najpopularniejszym jest azotan sodu (E251), stabilizujący czerwoną barwę przetworów mięsnych, więc powszechnie jest dodawany do wędlin i wyrobów wędliniarskich (w procesie peklowania, w wyniku reakcji mioglobiny z azotynami tworzy się nitrozomioglobina, posiadająca po ugotowaniu charakterystyczną czerwoną barwę). Azotyny mogą łączyć się z aminami drugo i trzecio rzędowymi, co prowadzi do powstania rakotwórczych nitrozoamin.
  • Szeroko rozpowszechnione są także związki siarki, a zwłaszcza dwutlenek siarki (E220). Dodawany jest on szczególnie do przetworów owocowych, pulp i syropów owocowych, słodkich napojów, owoców suszonych, dżemów, wiórek kokosowych czy win. Dwutlenek siarki chroni przed rozwojem bakterii, pleśni i drożdży, a owocom suszonym nadaje jaśniejszą i bardziej atrakcyjną barwę (widać to na przykładzie moreli – te z dodatkiem konserwantu mają żywo pomarańczowy kolor, podczas gdy te niesiarkowane są brązowe). Związek ten niszczy także witaminy obecne w żywności, zwłaszcza witaminę A, tiaminę i witaminę B12.
  • Konserwanty są także powszechnie dodawane do wielu kosmetyków, najczęściej w postaci parabenów, czyli hydroksybenzoesanów alkilu, a także do leków. Parabeny działają bakterio i grzybobójczo, zabezpieczają zatem przed zakażeniami mikrobiologicznymi. Dla zwiększenia ich skuteczności, często łączy się je z innymi substancjami konserwującymi albo stosuje się kilka parabenów jednocześnie, wykorzystując synergizm ich działania.

 

Poza konserwantami negatywnie na zdrowie człowieka oddziaływać mogą także inne dodatki do żywności, zwłaszcza glutaminian sodu i aspartam.

 

  • Do wzmacniana smaku powszechnie używa się glutaminianu sodu (E621), który często jest składnikiem gotowych sosów, zup, gotowych mieszanek przypraw i kostek rosołowych, żywności przetworzonej i wielu przekąsek. Glutaminian występuje także naturalnie w produktach takich jak sery (zwłaszcza Parmezan), mięso czy niektóre warzywa (zwłaszcza pomidory). Czysty glutaminian sodu nie ma smaku, ale wzmacnia smak i zapach innych potraw.
  • Spośród substancji słodzących szczególnie popularny jest aspartam, dodawany często do słodyczy, gum do żucia, napojów gazowanych czy preparatów

Wszystkie wymienione wyżej substancje mogą szkodliwie oddziaływać na zdrowie. Konserwanty mogą podrażniać błonę śluzową żołądka i jelit, wywołując dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, a także prowadzić do bólów głowy i nudności, rozdrażnienia czy bezsenności. Wiele z nich może ponadto wywoływać objawy alergiczne, takie jak pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, zapalenie błony śluzowej nosa, astmę, a nawet reakcje anafilaktyczne, a szczególnie szkodliwe są benzoesan sodu, dwutlenek siarki, azotany i ich pochodne.

Mianem alergii określa się niewłaściwą odpowiedź tkanek na działanie substancji obcych, zwanych alergenami, wywołującymi patologiczne reakcje immunologiczne. W wyniku tych reakcji powstają swoiste przeciwciała, które następnie, po związaniu się z antygenem, doprowadzają do uwolnienia mediatorów stanu zapalnego i inicjowania objawów. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z obecności substancji konserwujących w żywności którą codziennie zjada i nie utożsamia objawów chorobowych z ich konsumpcją. Niekiedy spożycie produktów zawierających konserwanty nie daje natychmiastowych symptomów, ale gdy dojdzie do skumulowania w organizmie większych ilości, może dojść do wyzwolenia reakcji alergicznej. Osoby z chorobami alergicznymi są jedną z grup najbardziej narażonych  na szkodliwe działanie substancji konserwujących.

Dr. A. Morris z Kliniki Alergologii szpitala w Londynie wyróżnia dwa rodzaje wpływu dodatków do żywności na występowanie alergii. Pierwszą z nich jest rzeczywista alergia, objawiająca się natychmiast po spożyciu danego konserwantu i dotyczy ona niewielkiej grupy ludzi. Znacznie powszechniejszym zjawiskiem jest nasilenie przez któryś z dodatków objawów istniejącej już alergii i sytuacja ta może dotyczyć ok. 2% populacji. Stwierdzono, że stałe narażenie nawet na niskie dawki benzoesanu sodu powoduje zapalenie śluzówki nosa lub pokrzywkę u osób podatnych na te schorzenia. Z kolei siarczyny, zwłaszcza dwutlenek siarki mogą skutkować pogorszeniem funkcji układu oddechowego u 10 – 30% astmatyków.  Żywność konserwowana dwutlenkiem siarki może prowadzić do wyzwolenia objawów astmy i ocenia się, że nadwrażliwość na siarczyny występuje nawet u 10% astmatyków. Nadmiar dwutlenku siarki w spożywanej żywności może powodować także obniżenie ciśnienia tętniczego oraz zapalenie oskrzeli. U niektórych osób siarczyny mogą wywołać nietolerancje, a także zagrażający życiu wstrząs anafilaktyczny. Do ataku astmy doprowadzić może także kwas benzoesowy. Działa on zakwaszająco na organizm, a u alergików może powodować ponadto zmiany skórne. Istnieje również możliwość wystąpienia reakcji krzyżowych, np. u osób nie tolerujących aspiryny mogą wystąpić napady astmy, nawet po spożyciu niewielkiej ilości benzoesanu sodu. Niektóre badania wskazują na powiązanie nasilenia objawów astmy z glutaminianem sodu, ale nie wszystkie to potwierdzają. Substancja ta u niektórych osób może powodować objawy uczuleniowe takie jak podrażnienie spojówek czy pieczenie warg.

Siarczany oddziałują negatywnie także na jelita, na co wskazywać mogą badania wykazujące duże stężenia bakterii odżywiających się siarką u osób cierpiących na zapalenia jelit. Bakterie te, jeśli mają dostęp do związków siarkowych, mnożą się bardzo szybko w jelicie, dziurawiąc jego ścianę. Ściany stają się wówczas przepuszczalne dla substancji szkodliwych, a jelito nie jest w stanie należycie spełniać swojej ochronnej roli.

Kosmetyki zawierające substancje konserwujące mogą powodować wiele problemów dermatologicznych. Często podrażniają skórę, powodują zaczerwienienia, pokrzywkę, pieczenie, świąd lub wypryski. Ponadto wchłaniają się przez skórę do krwi i limfy, oddziałując tym samym na cały organizm. Szczególnie łatwo przenikają przez skórę w pachwinach, w okolicach klatki piersiowej i szyi.

Naturopata Jacek Wikarski wskazuje na wiele związków chemicznych, z którymi organizm człowieka ma ciągły kontakt, a które to są trwałe, czyli nie rozkładają się, a kumulują w naszych organizmach. Dostają się one do organizmu z powietrza, wody, gleby, a także żywności, często zawierającej jej duże ilości. Nawet jeśli w organizmie gromadzą się niewielkie dawki tych substancji, to na skutek kumulacji, po pewnym czasie mogą stać się one niebezpiecznie wysokie i zaburzać funkcjonowanie tkanek i narządów wewnętrznych. Odkładają się w tłuszczu, krwi i wielu organach i jeśli obciążenie to osiągnie wysoki poziom, istnieje ryzyko załamania się organizmu i rozwoju alergii. Wikarski takie nagromadzenie określa mianem trwałego oraz powiększającego się chronicznego obciążenia organizmu tzw. TBL z ang. Total Body Load).

Konserwanty są bardzo powszechnym dodatkiem do żywności i tylko świadomość oraz dokładna analiza składu produktów może ochronić konsumentów przed ich nadmiernym spożywaniem. Spotkać je można nie tylko w produktach wysoko przetworzonych jak chipsy, słodycze, napoje gazowane, gotowe sosy czy wędliny, ale także w produktach, które dla większości konsumentów wydają się zdrowe – są obecne w pieczywie, dżemach, przyprawach, słodkich jogurtach czy deserach mlecznych.  Należy pamiętać, że istnieją naturalne alternatywy dla środków konserwujących i poddając żywność chociażby obróbce cieplnej, także można przedłużyć jej trwałość, nie narażając organizmu na szkodliwe obcych związków.

U osób u których wystepują objawy ze strony przewodu pokarmowego lub jakiekolwiek zmiany skórne po spożyciu konserwantów należy wykonać test alergiczny, a tuż po stwierdzeniu reakcji na wyselekcjonowany alergen wprowadziuć dietę eliminacyjna oraz odczulić czyli wygasić testowany alergen. Więcej o testach alergicznych w Alergikius czytaj na stronach alergikus.pl

AS

Witamina D a alergia

Coraz więcej ludzi na świecie boryka się z alergiami, utrudniającymi codzienne funkcjonowanie, często w znacznym stopniu. Na pojawienie się alergii wpływa mnóstwo różnorodnych czynników, zarówno genetycznych jak i środowiskowych. Istotną role przypisuje się uwarunkowaniom genetycznym i środowiskowym, oddziałującym na funkcjonowanie układu immunologicznego.

            Mianem alergii określa się patologiczną odpowiedź tkanek na działanie substancji obcych, zwanych alergenami, w wyniku której powstają swoiste przeciwciała, które następnie, po związaniu się z antygenem, doprowadzają do uwolnienia mediatorów stanu zapalnego, skutkującego powstaniem objawów. W powstawaniu alergii rolę odgrywa układ immunologiczny, znajdujący się pod ciągłym wpływem wielu czynników, działających na niego zarówno w pozytywny, jak i negatywny sposób. Wśród czynników stymulujących jego funkcję wymienia się m. in. witaminę D.

            Witamina D zaliczana jest do witamin rozpuszczalnych w tłuszczach i może być magazynowana w organizmie człowieka. Wyróżnia się jej dwie główne formy – cholekalcyferol (witamina D3), występujący w niektórych pokarmach zwierzęcych oraz ergokalcyferol (witamina D2), obecny w organizmach roślinnych i drożdżach. Te formy witaminy, po połączeniu z białkiem wiążącym, transportowane są z jelita i ze skóry do wątroby, w której zachodzi pierwszy etap syntezy aktywnej postaci, a następnie przekazywane są do nerek, gdzie pod wpływem enzymów dochodzi do powstania aktywnej formy witaminy D – kalcytriolu.

            Większość potrzebnej dla organizmu witaminy D3 pochodzi z syntezy skórnej, podczas gdy źródła pokarmowe są tylko niewielkim jej źródłem. Wśród produktów spożywczych bogatych w witaminę D wymienia się ryby, m. in. węgorza, śledzia, halibuta, łososia, makrelę oraz oleje rybie,  a także żółtko, żółte sery, masło czy mleko, jednak trudno jest dostarczyć sobie odpowiednią ilość witaminy D poprzez dietę i największe znaczenie ma synteza skórna pod wpływem promieniowania UV. Ponadto obecnie wiele produktów spożywczych jest fortyfikowanych w tą witaminę. Na syntezę witaminy w skórze wpływają takie czynniki jak pora roku, stopień zachmurzenia, zanieczyszczenia powietrza, szerokość geograficzna, stosowanie kosmetyków z filtrem UV, karnacja oraz wiek.

            Witamina D oddziałuje na organizm wielokierunkowo, wywierając wpływ na różne układy i narządy. Spełnia funkcje prohormonów, gdyż w wyniku jej przekształceń metabolicznych powstaje postać aktywna biologicznie – kalcytriol (dihydroksycholekalcyferol). Wpływa na metabolizm kostny, a niedobór prowadzić może do krzywicy, bólów kostnych, zmniejszenia mineralizacji kości, zmniejszania masy kostnej, a nawet do osteomalacji (czyli rozmiękania kości) i osteoporozy. Reguluje gospodarkę wapniowo – fosforanową w organizmie, zwiększając wchłanianie tych pierwiastków z przewodu pokarmowego. Korzystnie wpływa na układ nerwowy i mięśniowy, gdyż regeneruje neurony, zwiększa siłę i masę mięśni, a deficyt skutkować może bólami i osłabieniem mięśni. Witamina D, poza tym, że wpływa na gospodarkę wapniowo – fosforanową i metabolizm kostny, odgrywa ogromną rolę we wzroście i różnicowaniu się wielu rodzajów komórek, oddziałując tym samym na ich funkcje. Szczególnie duże znaczenie przypisuje się jej działaniu przeciwzapalnemu i immunomodelującemu.

            Witamina D3 uczestniczy w regulacji odpowiedzi immunologicznej, zarówno pierwotnej, jak i wtórnej. Wpływa na działanie komórek układu immunologicznego, m. in. komórek dendrytycznych, makrofagów, limfocytów T i B, mastocytów, komórek NK, eozynofili i neutrofili. Reguluje także wytwarzanie cytokin, czyli białek wpływających na wzrost, proliferację i pobudzanie komórek biorących udział w odpowiedzi odpornościowej. Kalcytriol stymuluje różnicowanie się monocytów, czyli komórek wchodzących w skład krwinek białych, do makrofagów, odgrywających ogromną rolę w regulacji procesów immunologicznych. Ponadto, aktywna forma witaminy D nasila wytwarzanie czynników działających immunosupresyjnie, a zmniejsza produkcję cytokin prozapalnych. Nasila także proces fagocytozy, czyli zjawiska polegającego na wychwytywaniu i wchłanianiu cząsteczek takich jak bakterie, wirusy, grzyby przez wyspecjalizowane komórki zwane fagocytami. Wzmacnia mechanizmy obronne organizmu przed drobnoustrojami, także poprzez wytwarzanie defensyn, czyli białek aktywnych wobec patogenów oraz zwiększanie aktywności enzymów zaangażowanych w mechanizmy obronne, m. in. syntazy tlenku azotu. Witamina D wpływa także na ekspresję receptorów TLR, umożliwiających szybkie rozpoznanie patogenów. Kalcytriol oddziałuje również na komórki dendrytyczne, odgrywające rolę w pobudzaniu limfocytów, zaangażowanych w mechanizmy odpornościowe. Hamuje on ich dojrzewanie i różnicowanie oraz syntezę cytokin prozapalnych, nasilając jednocześnie produkcję czynników przeciwzapalnych. Aktywna postać witaminy D hamuje namnażanie się pobudzonych limfocytów B, zmniejszając tym samym wytwarzanie przeciwciał. Oddziałuje także na limfocyty T, zarówno pomocnicze, jak i regulatorowe (Treg). Limfocyty Treg odgrywają zasadniczą rolę w utrzymywaniu tolerancji na białka własne oraz obce, a także w kontrolowaniu nabytej odporności immunologicznej. Wykazano, że mogą one hamować limfocyty Th1 i Th2, a tym samym kontrolować odpowiedź immunologiczną na alergeny. Ponadto blokują przemianę niezróżnicowanych limfocytów w limfocyty Th2, będących stymulatorami produkcji przeciwciał oraz chronią przed ich nieodpowiednią odpowiedzią na czynniki środowiskowe. Kalcytriol oddziałuje także na mastocyty, do których wzmożonej aktywności dochodzi w chorobach alergicznych. Doprowadzają one do powstania stanu zapalnego w odpowiedzi na substancje obce. W nasilonych reakcjach alergicznych substancje wydzielane przez te komórki wywołują objawy układowe, m. in. wstrząs anafilaktyczny.

            Wykazano, że witamina D może korzystnie wpływać na przebieg chorób alergicznych. Wspomaga ona mechanizmy obronne w przebiegu infekcji bakteryjnych, wirusowych czy grzybiczych, co pozwala na zmniejszenie nasilenia stanu zapalnego w obrębie skóry i układu oddechowego, a także zmniejszenie częstości zaostrzeń chorób o podłożu alergicznym. Zaobserwowano korzystny wpływ witaminy D na przebieg niektórych chorób o podłożu autoimmunologicznym, takich jak cukrzyca typu 1, reumatoidalne zapalenie stawów, stwardnienie rozsiane czy nieswoiste zapalenia jelit, w patogenezie których pobudzenie układu immunologicznego związane jest z nadmierną aktywacją limfocytów Th1. Badano także wpływ witaminy D na występowanie astmy atopowej, atopowego zapalenia skóry i alergicznego nieżytu nosa i wykazano, że zarówno niedobór, jak i nadmiar witaminy w organizmie mogą niekorzystnie wpływać na funkcjonowanie układu immunologicznego w tych jednostkach chorobowych. Wykazano, ze dzieci z alergią z towarzyszącym niedoborem witaminy D częściej cierpią na zaostrzenia choroby, infekcje, nadreaktywność oskrzeli, a także gorzej odpowiadają na leczenie.

            Normy żywienia dla populacji polskiej, wydane przez Instytut Żywności i Żywienia w Warszawie zalecają dzienne spożycie witaminy D dla osób dorosłych na poziomie 800 – 1000 IU (20 – 25 μg) na dobę. Z badań epidemiologicznych wynika, że w klimacie polskim ponad 90% populacji cierpi na deficyty witaminy D3, a za optymalne uznaje się stężenie kalcydiolu, czyli metabolitu witaminy D, na poziomie 30 – 50ng/mL. Badania wykazały, że korzystny wpływ witaminy D3 na przebieg chorób o podłożu alergicznym może zostać osiągnięty przy stężeniu kalcydiolu we krwi na poziomie 30 – 40ng/mL.

            Witamina D, poprzez oddziaływanie na układ immunologiczny, może pozytywnie wpływać na przebieg wielu chorób o podłożu alergicznym. Niestety w polskiej strefie klimatycznej, w miesiącach jesienno – zimowych, ciężko jest wysyntetyzować jej odpowiednią ilość, więc zaleca się suplementację, w ilościach zależnych od wieku i stanu fizjologicznego.

Jeżeli nie wiesz dokładnie co Ciebie lub twoje pociechy uczula polecamy wykonanie bezinwazyjnego testu alergicznego lub testu KTT. Po uzyskaniu odpowiedniej diagnostyki wykorzystującej naturalne pole informacji możemy przeprowadzić komplementarny zabieg odczulania. Więcej >>>

 

Źródła: Pawlak J., Doboszyńska A., Witamina D w chorobach alergicznych, Postepy Hig Med Dosw, 2014, 68: 1152 – 1170

Naturalne metody leczenia alergii

testy alergiczneSpośród naturalnych metod leczenia alergii bardzo popularna jest homeopatia, której celem jest stymulacja układu immunologicznego, a tym samym mobilizacja organizmu do walki z czynnikami szkodliwymi, odpowiadającymi za powstanie choroby. I choć wiele osób podchodzi sceptycznie do tej metody leczenia, to jest ona w pełni bezpieczna i nie niesie ze sobą efektów ubocznych, mogących wystąpić w przypadku stosowania niektórych leków standardowych. Wśród preparatów homeopatycznych można wymienić świetlika łąkowego, który dzięki zawartości hamującej wydzielanie histaminy aukobiny zmniejsza reakcje alergiczne i w postaci kropli do oczu może być stosowany w leczeniu alergicznego zapalenia spojówek czy kataru. Innym przykładem jest czerwona cebula (Allium cepa), która dostępna np. w postaci granulek może przyczynić się do eliminacji alergicznego łzawienia oczu i zaczerwienienia spojówek.

Skuteczne w leczeniu alergii mogą okazać się także zioła, które dzięki zawartości składników aktywnych wpływają hamująco na wydzielanie histaminy, a także działają detoksykacyjnie na organizm. Do takich ziół zaliczyć można np. czarnuszkę, z której olej, bogaty w wielonienasycone kwasy tłuszczowe oddziałuje korzystnie na układ immunologiczny, dzięki czemu może łagodzić objawy kataru siennego, astmy czy atopowego zapalenia skóry. Duże znaczenie mają obecne w roślinach alkaloidy działające przeciwzapalnie i przeciwhistaminowo. Wśród innych ziół o podobnych właściwościach wymienić można ziele dziurawca, rumianek, krwawnik, lukrecję czy wspomnianego już wcześniej świetlika. Elementem ziołolecznictwa jest także gemmoterapia, czyli terapia wykorzystująca nierozwinięte części roślin, w których zawarta jest większa ilość substancji czynnych.

Kolejną naturalną metodą leczenia alergii jest SIT (systemowa terapia informacyjna), polegający na odpowiednim ukierunkowaniu fal elektromagnetycznych sterujących procesami biochemicznymi zachodzącymi w organizmie człowieka. Metoda ta przyczynia się do eliminacji  nieprawidłowych sygnałów z organizmu, a tym samym leczenia wielu chorób.

Ma zastosowanie w procesach odczulania wielu alergenów i może prowadzić do poprawy stanu zdrowia osób uczulonych na określone składniki obecne w żywności (np. gluten czy białka mleka), roztocza, kosmetyki, pyłki roślin pleśnie czy sierść zwierząt, a także chorych na astmę. Ponadto pozytywnie wpływa na funkcjonowanie układu immunologicznego. W przypadku alergii na dany składnik pokarmowy, poza innymi naturalnymi metodami wspierającymi proces leczenia, bardzo ważna jest jego eliminacja z diety.

Więcej o testach alergicznych i odczulaniu na www.alergikus.pl

Przyczyną alergii mogą być również wszelkie nieprawidłowości w obrębie mikroflory jelitowej, kiedy to równowaga pomiędzy bakteriami pozytywnie wpływającymi na organizm, a tymi oddziałującymi negatywnie przesuwa się na korzyść tych drugich. Może wówczas dojść do zakłóceń w funkcjonowaniu układu immunologicznego i w efekcie do powstawania alergii. W tej sytuacji korzyści mogą przynieść preparaty probiotyczne, zwłaszcza zawierające w składzie bakterie kwasu mlekowego z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium. Wiele szczepów tych bakterii posiada udokumentowane działanie w zmniejszaniu nasilenia objawów astmy, atopowego zapalenia skóry, a także łagodzeniu wszelkich zmian skórnych o charakterze alergicznym.

Naturalne metody leczenia alergii mogą w bezpieczny sposób pomóc poprawić stan zdrowia i w przeciwieństwie do niektórych standardowo stosowanych preparatów antyalergicznych nie niosą ze sobą ryzyka pojawienia się skutków ubocznych.

A.S.

Idą święta. Niestety żywa choinka w domu to możliwość wystąpienia infekcji.

 

alergia a choinka

Zastanawiasz się co dostaniesz w tym roku pod choinką? Być może problemy z górnymi drogami oddechowymi lub infekcję. Jest to bardzo realne jeżeli postawisz ulubione drzewko naturalne w którego gałązkach czają się  pleśnie i ich wtórne metabolity czyli groźne mikotoksyny.

Naukowcy z Upstate Medical University obwiniają choinkę za szereg dolegliwości, których liczba znacznie wzrasta w okresie przed jak i po świątecznym. Wyniki badań wskazały obecność ponad pięćdziesięciu pleśni na drzewku światecznym. Jak wiemy pleśnie mogą wywoływać problemy alergiczne. Nadmierny kontakt z antygenem pleśni może wywołać następujące objawy: nagła infekcja, problemy z górnymi drogami oddechowymi, kaszel, problemy zatokowe, bezsenność oraz złe samopoczucie.

Ekspozycja na same pleśnie jak i metabolity grzybów, takie jak β-glukany i mikotoksyny, może wywierać działanie immunosupresyjne lub drażniące i w ten sposób promować zaburzenia w układzie oddechowym. Do wywołania reakcji alergicznej na pleśnie wystarczą grzyby z bardzo małą liczbą zarodników. Alergia na pleśń (zarodniki pleśni) i grzyby dokucza w szczególności w domu, ale reakcja może wystąpić także poza nim. Grzyby bytujące w otoczeniu człowieka, jak i w jego organizmie, mogą wywoływać różne reakcje immunologiczne. Antygeny grzybów mogą stymulować wytwarzanie specyficznych IgE u osób atopowych, co  przejawia się pojawieniem lub pogorszeniem  kataru alergicznego lub astmy oskrzelowej. Najczęstszymi objawami są: katar, kaszel, drapanie w gardle, specyficzna chrypka, a nawet łzawienie oczu. Często pojawia się u badanych przerośnięty migdał i częste nawracające przeziębienia. Obserwuje się nader często problemy zatokowe.

W swojej praktyce jako specjalista medycyny naturalnej spotykałem pacjentów w szczególności dzieci z typowymi problemami górnych i dolnych dróg oddechowych. Problemy te zawsze nasilały się w okresie poświątecznym, a związane był często  z antygenem pleśni. Najczęściej kończyły się reakcją alergiczną i rozwojem infekcji górnych dróg oddechowych – wyjaśnia Naturopata Jacek Wikarski.

Dla miłośników naturalnych choinek polecamy podziwianie ich w lasach i parkach, a w domu zastosowanie substytutu w formie drzewka sztucznego. Niestety tak skonstruowano ten świat, iż nie jesteśmy w stanie przenieść natury do zamkniętego sztucznego pomieszczenia. Nie pomogą także naturalne dobroczynne fitocydy drzewka, które szybko po jego ścięciu zanikają.

Jak przytacza Doktor Akupunktury – Naturopata Wikarski fitocydy to substancje wydzielane przez rośliny w znacznej części do atmosfery, działające zabójczo na drobnoustroje lub osłabiające ich aktywność życiową. Bywają wykorzystywane do produkcji leków i suplementów.

Jednak przytacza dalej Wkarski istnieją pewne skuteczne rozwiązania, które pozwolą nam na postgawienie naturalnego drzewka. Jest nim zastosowanie w domu witamin powietrza, czyli jaonizacji ujemnej. Jony ujemne szybko uporają się z rozwijajacymi się zarodnikami pleśni i grzybów. Po prostu ładunek ujemny je zneutralizuje, a my cieszyć będziemy się czystym powietrzem. Do tego celu wykorzystujemy jonizator w technologii węglowej lub plazmę. Stawiamy takie urzadzenie blisko drzewka i włączamy. Po kilkunastu minutach pomieszczenie zostanie wręcz zdezynfekowane, a my oddechowo odżywieni bogactwem jonów ujemnych. Czytaj wiecej o jonizacji ujemnej na stronach  ionsystem.

Osobom z częstymi infekcjami oraz problemami alergicznymi górnych i dolnych dróg oddechowych zalecamy wykonanie biorezonansowego testu  alergicznego STI oraz wykonanie bezinwazyjnych naturalnych odczuleń, a w przypadku wystąpienia infekcji skorzystania z jonizacju ujemnej ionsystem.

więcej na www.alergikus.pl

Dna moczanowa dyskomfort i ból

Jeśli budzi cię z głębokiego snu rozdzierający ból stawów w dużym palcu, możesz doświadczać jednego z kilku objawów dny moczanowej.  Ostatnie badania, sprzed 10 lat, wykazały, że częstość występowania dny moczanowej podwoiła się w ciągu 20 lat. Wielu wierzy, że ten dramatyczny wzrost wynika z nieodpowiedniej diety, otyłości i braku ruchu, choć uważa się, że również genetyka odgrywa ważną rolę. Zbyt duże stężenie kwasu moczowego w organizmie może również powodować kamicę nerkową, a w cięższych przypadkach prowadzić do niewydolności nerek z powodu blokady spowodowanej przez kryształy kwasu moczowego. Ponadto, jeśli pierwotna przyczyna dny moczanowej nie zostanie rozwiązana, może pojawić się większe ryzyko zachorowania na niektóre rodzaje nowotworów i choroby serca. Statystycznie, mężczyźni są znacznie bardziej narażeni na to schorzenie niż kobiety. Jednak coraz częściej występuje u kobiet, szczególnie po menopauzie.

Co to jest dna moczanowa?

Dna jest stanem bolesnym, uważanym za złożoną formę zapalenia stawów, który powstaje, gdy w organizmie powstaje zbyt dużo kwasu moczowego. Wysokie poziomy kwasu moczowego powodują powstawanie kryształów w stawach, powodując intensywny ból i stan zapalny. Ciało produkuje kwas moczowy, ponieważ rozkłada purynę, która jest powszechnie spotykana w mięsie, owocach morza, roślinach strączkowych, alkoholu, fruktozie, drożdżach i niektórych warzywach. Kiedy ciało funkcjonuje optymalnie, kwas moczowy rozpuszcza się w krwiobiegu, a następnie przechodzi przez nerki i do moczu, gdzie jest uwalniany. Jednakże, jeśli masz zbyt dużo kwasu moczowego lub nerki nie nadążają, kwas gromadzi się i tworzy podobne do igieł kryształy w stawie powodującym intensywny ból. Bez odpowiedniego leczenia i zmian w diecie, ataki dny będą nawracać, a generalnie staną się częstsze, bardziej bolesne i trwać dłużej niż pierwszy atak. Oprócz bólu i dyskomfortu, możesz być narażony na większe ryzyko rozwoju innych chorób, w tym ataków serca i raka, przy czym rak prostaty jest szczególnie ważny dla mężczyzn. Konieczne jest znalezienie odpowiedniego leczenia dla tego schorzenia.

Objawy dny moczanowej

Jak wspomniano powyżej, pierwszym objawem objawów dny moczanowej może być nagłe wystąpienie silnego bólu w jednym z dużych palców u nóg lub innych stawów. W rzeczywistości ten pierwszy atak często pojawia się w nocy i powoduje wystarczająco dużo bólu i dyskomfortu, aby cię obudzić. Wiele osób doświadcza bólu tak ciężkiego, że nawet leżenie pod prześcieradłem może stać się nie do zniesienia. Dla niektórych ból może ustąpić samoistnie w ciągu tygodnia lub 10 dni, ale może się powtórzyć w ciągu następnych tygodni lub miesięcy. W przypadku innych osób ból może trwać przez dłuższy czas lub nieznacznie spadać i płynąć przez tygodnie lub miesiące. Zazwyczaj ból ustępuje w ciągu pierwszych 12 do 24 godzin po ataku; jednak może się to różnić w zależności od diety i innych czynników. Oprócz silnego bólu w dużym palcu, inne częste objawy dny moczanowej obejmują:

  • Silny ból stawów, w tym stóp, kostek, kolan, bioder, nadgarstków, dłoni, palców i pleców, gdzie nawet ciężar prześcieradła lub ubrania jest nie do zniesienia.
  • Zauważalne przebarwienia w stawach; mogą stać się głęboko czerwone lub nawet fioletowe na początku i zmienić kolor podczas ataku.
  • Stawy spuchnięte, sztywne i gorące w dotyku.
  • Gorączka, dreszcze
  • Stawy, które są w stanie zapalnym i tkankowe połączone z ograniczoną mobilnością.
  • Przewlekły dyskomfort, ponieważ ból stawów i stan zapalny mogą utrzymywać się przez kilka dni lub tygodni.
  • Twarde grudki lub guzy w stawach.

Dodatkowe ataki mogą trwać dłużej, wpływać na więcej stawów i być bardziej bolesne. W nawracających atakach, guzy tuż pod skórą mogą pojawić się na dłoniach, stopach, łokciach, kolanach lub przy uchu zewnętrznym. W rzeczywistości te grudki są niezwykle bolesne, prowadząc do zniszczenia stawu i deformacji. Po wystąpieniu objawów dny moczowej lekarz przeprowadzi badanie fizykalne i może zlecić wykonanie testów płynności, badań krwi i badań obrazowych w celu potwierdzenia rozpoznania dny moczanowej. Ponieważ dna nie jest uleczalna, konwencjonalne terapie koncentrują się na łagodzeniu bólu i dyskomfortu związanego z chorobą. Lekarze mogą również przepisać pewne leki, aby odeprzeć przyszłe ataki, jednocześnie zmniejszając ryzyko wystąpienia dodatkowych powikłań, w tym chronicznej dny moczanowej i kamieni nerkowych. Warto skorzystać z medycyny niekonwencjonalnej, wykonując diagnostykę biorezonansem ( testy alergiczne, testy KTT, terapie wspomagające pracę nerek, likwidujące obrzęk, odkwaszające organizm itp. )

Naturalne sposoby

Uważa się, że dna jest spowodowana, przynajmniej częściowo, przez niektóre pokarmy, zmiana diety może pomóc zmniejszyć objawy dny moczanowej i zapobiec przyszłym atakom. Naukowcy odkryli, że spożywanie wiśni przez co najmniej 2 dni może zmniejszyć nawracające napady dny o 35 procent. Wiadomo, że owoce te zmniejszają stan zapalny i sprzyjają utracie wagi; picie niesłodzonego soku z wiśni podczas wystąpienia dny może zapewnić ulgę. Bogaty w antyoksydanty ekstrakt z nasion selera pomaga obniżyć poziom kwasu moczowego w organizmie. Kup wysokiej jakości suplement lub pij sok z selera przez cały dzień. Pij kawę, okazało się, że zarówno kawa regularna jak i bezkofeinowa obniżają poziom kwasu moczowego w organizmie. Chociaż naukowcy nie byli w stanie określić, jak to działa, liczne badania wskazują, że może to pomóc. W wielu badaniach wykazano, że wyższe spożycie witaminy C znacznie obniża poziom kwasu moczowego. Spożywaj produkty bogate w witaminę C. Kurkuma jest jednym z najskuteczniejszych dostępnych środków przeciwzapalnych,  może pomóc złagodzić stan zapalny i ból związany z dną. W wielu badaniach wykazano moc czynną kurkumy (kurkumina) w zwalczaniu stanu zapalnego. Wybierz suplement z piperyną (czarny pieprz), aby poprawić wchłanianie kurkumy.

  • Dna jest niezwykle bolesnym stanem, który pojawia się szybko i bez ostrzeżenia.
  • Najczęściej występuje u mężczyzn; jednak wskaźniki dny moczanowej rosną wykładniczo w wielu grupach demograficznych.
  • Poprawienie diety i usuwanie pokarmów bogatych w purynę może pomóc w powstrzymaniu nawrotów.
  • Nie leczona, dna może rozwinąć się w przewlekłą dnawicę, poważny stan, który może spowodować stwardnienie w górnej części i trwałe zniekształcenie w dotkniętych stawach.
  • Osoby z dną są narażone na zwiększone ryzyko niektórych typów nowotworów, chorób serca i nerek.
  • Regularne ćwiczenia mogą pomóc w szybszym wypłukiwaniu kwasu moczowego z układu.
  • Większe spożycie witaminy C wiąże się z niższym ogólnym ryzykiem rozwoju dny moczanowej.
  • Utrzymanie nawodnienia jest kluczowe; odwodnienie może spowodować atak.

źródło: https://draxe.com/gout-symptoms/

 

Szybki kontakt!
+
Wyślij!